اوتیسم و دنیای یک کودک درخودمانده چگونه است؟ عمر این کودکان و راه مواجه با آن – زمان مطالعه ۵ دقیقه است.
یک کودک اوتیسم
روزی که سینا به دنیا آمد همه چیز طبیعی بود، پرستار او را در ملحفه ای تمیز پیچید و در آغوش من قرار داد، همسرم، مادر و سایر اطرافیان از دوست داشتنی بودن و زیبایی او می گفتند.
اما وقتی سینا دو ماهه شد احساس کردم با خواهر و برادرش تفاوت دارد.
او بی تحرک تر از سارا و سامان در دوره کودکی اش بود.
با چشم هایش حرکات افراد را دنبال نمی کرد، به نظر می رسید نسبت به من و پدرش و بقیه چیزهای جالب محیط بی تفاوت است.
اگرچه در همان سنی شروع به راه رفتن کرد که خواهر و برادرش، اما هیچ وقت نتوانست حرف بزند.
از همه این ها تلخ تر برایم این بود که سینا از اینکه در آغوش گرفته شود ابراز ناراحتی می کرد.
وقتی با شوق مادرانه او را در آغوش می گرفتم برعکس همه بچه ها به جای اینکه خوشحال شود ناراحت می شد و تلاش می کرد که او را زمین بگذارم.
وقتی من یا پدر و حتی خواهر و برادرش سعی در حرف زدن و جلب توجه کردن داشتند، از تماس چشمی با ما خودداری می نمود.
حتی وقتی چیزی می خواست مثلا اسباب بازی یا خوراکی، اشاره نمی کرد و من بایستی به سختی حدس بزنم که چیزی می خواهد.
تنها کاری که در چنین موقعیتی انجام می داد نگاه کردن به آن شی دلخواه بود.
در حالیکه در چنین موقعیتی خواهر و برادرش در حالی که به آن اشاره می کردند به من نیز نگاه می کردند.
کودک درخودمانده و بازی هایش
سینا از بازی تنها و تکراری با یک یا چند وسیله خاص لذت می برد.
مثلا ساعت ها مشغول باز و بسته کردن قوطی کبریت می شد و یا مدت ها روی چرخاندن لاستیک ماشین اسباب بازی اش تمرکز می کرد.
از تغییر دادن تزیین و چیدمان خانه به شدت آشفته می شد به خاطر دارم وقتی که با شوق فراوان مبلمان و دکوراسیون خانه را برای سال نو تغییر داده بود چطور آشفته و گریان شد.
وقتی هفت ساله شد.
مجذوب کلیدهای برق اتاقش شد و ساعت ها شروع به خاموش و روشن کردن کلید برق می نمود.
من نمی خواستم باور کنم که پسرم مشکل خاصی دارد و همواره به خود دلگرمی می دادم که وقتی بزرگ شود این حالت ها تغییر خواهد کرد.
اما با ورودش به مدرسه و به توصیه معلم دلسوزش او را برای بررسی بیشتر به روان شناس بردیم. اکنون سینا به دبیرستان مخصوص کودکان درخودمانده می رود و تغییرات بسیار مثبتی در رفتار او مشاهده می شود.
7 روش درمان اوتیسم با دارو یا بدون دارو با نوروفیدبک
7 روش درمان اوتیسم با دارو یا بدون دارو با نوروفیدبک
0 دیدگاه/سپتامبر 20, 2018
ادامه مطلب ...
اوتیسم یا درخودماندگی چیست؟
اوتیسم یا درخودماندگی اختلالی ست که در سال های اول زندگی شروع می شود و معمولا نسبت افراد مبتلا به این اختلال در پسرها چهار تا پنج برابر بیشتر از دخترها است.
همانطور که از نام این اختلال برمی آید کودک درخود مانده در دنیای خود غرق است و دنیا را از نگاه خاص و متفاوت خود می بیند و از لاک خود بیرون نمی آید و تعامل مطلوب با دیگران حتی والدین ندارد.
علت اصلی درخودماندگی کاملا شناخته شده نیست اگرچه نقش عوامل بیولوژیکی و وراثت تایید شده است.
مهم ترین علایم چیست؟
نشانه های این اختلال عبارتند از:
کودک علاقه و واکنشی نسبت به محرکات شنوایی ، محبت پدر و مادر و اطرافیان نشان نمی دهد، تاجایی که والدین ممکن است نسبت به شنوایی فرزند خود مشکوک و نگران شوند.
گوشه گیری و تمایل شدید به انزوا و تنهایی یک خصوصیت بارز این اختلال است. نوازش شدن، بوسیدن، در آغوش بودن را دوست ندارد.
همواره در حال فرار از دیگران است.
از نگاه و تماس چشمی با والدین یا اطرافیان دوری می کند. تقریبا مانند مجسمه آغوش بودن را صرفا تحمل میکند.
بودن یا نبودن مادر براش تفاوتی ندارد و بسیار خونسرد می باشد.
رفتارهای خودتحریکی و تکراری و یکنواخت دارد. مانند دور خود چرخیدن، روشن و خاموش کردن پی در پی کلید برق.
اختلال گویایی، مثلا صحبت کردن تکراری و یکنواخت، جمله سازی ناقص، فرهنگ لغت ضعیف، همچنین تقریبا یک سوم مبتلایان لال هستند.
در درک کردن مفهوم کلمات مشکل دارد.
مثلا برای خود، کلمه ی « شما » را به کار می برد و برای دیگران از کلمه « من » استفاده می کند.
یعنی به جای اینکه بگوید شیرینی میخوام، از شیرینی می خوای، یا شیرینی می خواد استفاده می کند.
حافظه عالی که نقطه قوت این کودکان محسوب می شود، بخصوص در یادآوری اشخاص، شمردن اشیا، طرز قرار دادن اسباب بازی ، خواندن سرود و شناخت قطعات متفاوت موسیقی.
در مواردی بسیار بی قرار، پرخاشگر می شود و رفتارهای خود آسیب رسان دارد.
نسبت به هرگونه تغییر یا تعویض در محیط خانه و اثاثیه اتاق ابراز ناراحتی می کند.
منبع :مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-اوتیسم و دنیای یک کودک درخودمانده
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
